Εορτολόγιο

  

 ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.
«Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ».
ΣΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΛΑΜΠΗΝΗΣ.


Ο Ναός του Αγίου Γεωργίου στην Ενορία της Λαμπηνής, βρίσκεται ανατολικά του χωριού και σε μικρή σχετικά απόσταση. Φθάνει κανείς εύκολα σ’ αυτή. Όταν ακολουθήσει τις σχετικές πινακίδες πριν φθάσει στο χωριό και στη συνέχεια αφού  διανύσει απόσταση περίπου 400 μέτρων θα συναντήσει δεξιά του τσιμεντόδρομο, όπου θα τον οδηγήσει στο Ναό. Είναι ένα γραφικό εκκλησάκι ρυθμού Βασιλικής, με διαστάσεις 5,50 Χ 2,70 μέτρα. Όμως την ιστορία της Εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου όπως την διηγούνται οι κάτοικοι του χωριού, αλλά και οι Ιερείς που κατά καιρούς εφημέρευαν στην Ενορία, αφήνουν τον επισκέπτη άφωνο.
   «Η Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο χωριό μας ανακαλύφτηκε το 1967, όταν επρόκειτο να γίνει διάνοιξη του δρόμου προκειμένου να επικοινωνήσουμε με τα χωριά του Αμαρίου. Τα μηχανήματα σταμάτησαν ξαφνικά, γιατί οι μηχανοδηγοί τους διαπίστωσαν, ότι κάτω από τους σωρούς των χωμάτων βρίσκονταν κάτι το διαφορετικό κάτι το παράξενο. Φάνηκε κεραμοσκεπή και στη συνέχεια με μεγάλη προσοχή εκτελούσαν τις εργασίες ώσπου και βεβαιώθηκαν ότι κάτω από τις σωρούς των χωμάτων βρίσκεται  θαμμένη κάποια Εκκλησία, άγνωστο για πόσους αιώνες. Αυτό τον ασυνήθιστο τρόπο διάλεξε ο Άγιος να αποκαλύψει την Εκκλησία του, που για πολλούς αιώνες παρέμενε ζωντανός, σκεπασμένος κάτω από τόνους χωμάτων. Υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να προήλθαν από κάποιες κατολισθήσεις ή καθιζήσεις του εδάφους ή και μετά από ένα ισχυρό σεισμό, να έγιναν έτσι η αιτία του αφανισμού της Εκκλησία μας. Όμως  η ύπαρξη της θαμμένης Εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, μας ήταν και άγνωστη. Ίσως να οφείλεται στο γεγονός του ολοκαυτώματος των χωριανών μας στο Ναό της Παναγίας στις 20 Ιανουαρίου του 1829, από τους Τούρκους κατακτητές. Εκείνο το μαύρο πρωινό δε γλύτωσε κανείς χωριανός μας από τη μανία των Τούρκων κατακτητών. Έτσι μαζί τους πήραν και την ιστορία του χωριού μας, γιατί από τις επόμενες γενεές δεν ακούστηκε ποτέ από κανένα, η ιστορία της θαμμένης Εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου ή και αν ακούγονταν  κάπου- κάπου τον θεωρούσαμε μύθο».
   Το πότε κατασκευάστηκε και το πότε αγιογραφήθηκε μας είναι άγνωστο, γιατί δυστυχώς δε διασώθηκε η κτητορική επιγραφή, που βρίσκονταν ακριβώς πάνω από το ανώφλι της πόρτας εισόδου. Πιθανολογούμε όμως, ότι κατασκευάστηκε τον ΙΕ΄ αιώνα και αγιογραφήθηκε από τοπικούς αγιογράφους της ευρύτερης περιοχής. 
   Όμως παρά τα προβλήματα που υπέστη ο Ναός, οι τοιχογραφίες του διατηρήθηκαν  σε πάρα πολύ καλή κατάσταση, ώστε ακόμη και σήμερα να διαβάζονται  οι περισσότερες ικανοποιητικά.
   Έτσι στην κόγχη του Ιερού βλέπουμε:

                                                                  



Τέσσερεις λειτουργικούς Ιεράρχες. Αριστερά όπως βλέπουμε τον Άγιο Νικόλαο και το Μέγα Βασίλειο.






                                                                  



Και δεξιά όπως βλέπουμε τους Ιωάννη το Χρυσόστομο και Γρηγόριο το Θεολόγο.

 





                                                                  



Πάνω ακριβώς από τη μικρή θυρίδα της κόγχης του Ιερού υπάρχει σε επιγραφή σχετική ευχή, που αναφέρεται στο Μελιζόμενο Χριστό.






                                                                



Λίγο παραπάνω από τους Ιεράρχες παριστάνεται η επίσημη και αυστηρή μορφή του Παντοκράτορα. Φέρεται να κρατεί ανοικτό Ευαγγέλιο με το αριστερό Του χέρι και με το δεξί ευλογεί.





                                                                  



Στο αέτωμα της κόγχης παριστάνεται το Άγιο Μανδήλιο.






                                                                  



Στο αριστερό αέτωμα της κόγχης διακρίνεται ελάχιστα ο Αρχάγγελος Γαβριήλ και στο δεξιό η Θεοτόκος, που συνθέτουν την παράσταση του Ευαγγελισμού.






                                                                  




Κάτω από τη Θεοτόκο βλέπουμε το Διάκονο Ρωμανό.





                                                                  



Στην καμάρα του Ιερού Βήματος έχουμε την Ανάληψη σε δύο ημιχόρια, όπου το κέντρο τους καταλαμβάνει ο Χριστός σε στρογγυλή δόξα. Φέρεται δε από τέσσερεις ιπταμένους αγγέλους και με το αριστερό Του χέρι κρατεί Ευαγγέλιο και με το δεξί ευλογεί.





                                                                   



Στο ένα ημιχόριο έχουμε τη Θεοτόκο, ένα Άγγελο και τη μισή ομάδα των μαθητών.






                                                                    




Στο άλλο ημιχόριο έχουμε τον Άγγελο με την υπόλοιπη ομάδα των μαθητών.





                                                                  



Στο βόρειο πλάγιο τοίχο του Ιερού εικονίζονται δύο ολόσωμοι Άγιοι. Όπως βλέπουμε αριστερά είναι ό Άγιος Ελευθέριος και ο άλλος είναι δυσανάγνωστος.





                                                                  



Στο νότιο πλάγιο τοίχο του Ιερού εικονίζεται ο Αρχάγγελος Μιχαήλ.






Στον βόρειο τοίχο του κυρίως Ναού διακρίνουμε:

                                                                 



Δύο ολόσωμες Αγίες δυσανάγνωστες.







                                                                  



Τον Άγιο Γεώργιο έφιππο.






                                                                 


Τον Άγιο Κωνσταντίνο και την Αγία Ελένη.









                                                                 


Το Μαρτύριο του τροχού ήταν ένα από τα πολλά βασανιστήρια του Αγίου Γεωργίου.







                                                                  



Εδώ βλέπουμε καθαρά το τέλος των βασανιστηρίων του Αγίου, που είναι ο αποκεφαλισμός Του.





                                                                 




Την παράσταση της έγερσης του Λαζάρου. Αριστερά τον Κύριο μας να συνοδεύεται από όμιλο μαθητών και μεταξύ αυτών πρώτο το Θωμά να παριστάνεται αγένειος. Η Μάρθα και η Μαρία έχουν πέσει στα πόδια του Ιησού και τον παρακαλούν και το Λάζαρο να παριστάνεται « δεδεμένος κειρίαις».






                                                                 




 Τη Μεταμόρφωση του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού. Παριστάνεται μέσα σε στρογγυλή Δόξα ανάμεσα στους δύο Προφήτες, το Μωυσή και τον Ηλία. Κάτω βρίσκονται οι τρεις από τους μαθητές Του, ο Πέτρος, ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος.





                                                                 



Την Ανάσταση του Χριστού με την παρουσία των Μυροφόρων γυναικών στον Τάφο Του.






Στο νότιο τοίχο διακρίνουμε:


                                                                  




Την παράσταση της Δέησης, όπου ο Χριστός κρατεί με το αριστερό Του χέρι το Ευαγγέλιο και με το δεξί ευλογεί. Δεξιά Του βρίσκεται η Θεοτόκος που κλίνει με ευλάβεια το κεφάλι και αριστερά Του, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος.





                                                                   



Ο Άγιος Θεόδωρος και ο Άγιος Δημήτριος.







                                                                   



Ο Άγιος Προκόπιος, ο Άγιος Κοσμάς και ο Άγιος Δαμιανός.






                                                                  


Ένα από τα θαύματα του Αγίου Γεωργίου, που παριστάνεται έφιππος σκοτώνοντας το θηρίο, που απειλούσε τη ζωή της θυγατέρας του βασιλιά της Συρίας, Σέργιου.






Στο δυτικό τοίχο διακρίνουμε:

                                                                


Όπως μπαίνουμε στο Ναό αριστερά βλέπουμε τη μορφή κάποιου Αγίου, που μας είναι δυσανάγνωστος.


                                   


                                                           

                                                                                                                                                         



 Πάνω ακριβώς από την πόρτα της εισόδου διακρίνουμε την παράσταση της Σταύρωσης.

 

 

 

 

 

Απολυτίκιο του Αγίου:

  

Ως των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής, ασθενούντων ιατρός, βασιλέων υπέρμαχος, τροπαιοφόρε Μεγαλομάρτυς Γεώργιε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ακούστε το απολυτίκιο του Αγίου:

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΠΗΓΕΣ:

1). Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια.

2). Πελαντάκη Θεοδώρου, Βυζαντινοί Ναοί της Επαρχίας Αγ. Βασιλείου, Ρέθυμνο 1973.

3).Απολυτίκια Αγίων, Byzmusic.gr, π.Νικόδημος Καβαρνός.


Την παρούσα εργασία την αφιερώνω στους παρακάτω:

1. Στον Εφημέριο και τους Ενορίτες του Τοπικού Διαμερίσματος της Ενορίας Λαμπηνής με την ευχή να τους χαρίζει ο Θεός χρόνια πολλά και ευλογημένα,  και οι οικογένειές τους να γνωρίζουν πλούσια τη  Χάρη του Αγίου.
2. Σε όσους έχουν την τιμή να φέρουν βαπτιστικά το όνομα του Αγίου να είναι ευλογημένοι και να τους προστατεύει πάντα ο Άγιος.
3. Στη  εγγονή  μου Μαρκέλλα με την ευχή να προστατεύει αυτή και τους γονείς της η παρουσία του Αγίου.

   Ευχαριστώ τέλος θερμά και όλους που με οποιοδήποτε τρόπο βοήθησαν σ’ αυτή την εργασία και ιδιαίτερα τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Εμμανουήλ Μαράκη για την πολύτιμη βοήθειά του.


                                                            Σπήλι, Νοέμβριος  2010.
                                                 Σταυριανάκης Κωνσταντίνος του Βασιλείου.
                                          Θεολόγος, πρώην Διευθυντής, Γενικού Λυκείου Σπηλίου.









scroll back to top

Αναζήτηση

Επισκεψιμότητα

106351

Δημοσκόπηση

Πείτε μας τη γνώμη σας γι'αυτή την ιστοσελίδα