Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, Ο ΙΟΡΔΑΝΙΤΗΣ.

    Ο Άγιος Γεράσιμος ο Αναχωρητής ή ο αποκαλούμενος και Ιορδανίτης, που η Εκκλησία μας γιορτάζει στις 4 Μαρτίου, γεννήθηκε στα Μύρα, της Μικράς Ασίας. Δεν έχουμε, όμως, ακριβή στοιχεία για τη χρονολογία, της γέννησης του. Οι πληροφορίες που έχουμε, μας οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι γεννήθηκε περίπου στο τέλος του 4ου αιώνα, από γονείς, που ήταν πλούσιοι και ευσεβείς Χριστιανοί. Κατάφεραν να τον μορφώσουν, όσο καλύτερα μπορούσαν και γρήγορα φάνηκαν, οι σπάνιες αρετές του, που τον έκαναν να ξεχωρίζει, από τους συμμαθητές του. Ήταν, βαθειά ριζωμένος μέσα του, ο φόβος του Θεού και ήταν πάντα φρόνιμος και προσεκτικός. Δεν του άρεσε ο τρόπος ζωής, που ζούσαν οι συνομήλικοί του, γιατί πίστευε, ότι οι απολαύσεις αυτής της ζωής, είναι μια απάτη.
   Έτσι, προκειμένου να πετύχει καλύτερες αποδόσεις, για τον εαυτό του, εγκαταλείπει οριστικά τα εγκόσμια και πηγαίνει στην απλή και ήρεμη ζωή, τη Μοναχική. Είχε βάλει σκοπό στη ζωή του να προοδεύσει πνευματικά και δεν τον ενδιέφερε, ο σκληρός αγώνας που θα έκανε. Ήθελε πρώτα να καθαρίσει την ψυχή του από όλα τα πάθη, για να μπορέσει να δεχτεί, τα θεία χαρίσματα, τρώγοντας ελάχιστα και πολλές φορές, καθόλου. Ο ύπνος του, ήταν ελάχιστος και το χρόνο του τον κατανάλωνε στην προσευχή, στη μελέτη της Αγίας Γραφής και σε κάθε άλλο, καλό έργο.
   Όμως, προκειμένου να γίνει πιο μεθοδικός, εγκαταλείπει την πατρίδα του και αναχωρεί στη έρημο του Ιορδάνη. Πήρε αυτή την απόφαση, γιατί πίστευε, ότι η μοναξιά βοηθά άμεσα και αποτελεσματικά, στον αγώνα των ασκητών. Εδώ, άκουσε, για τη φήμη του Αγίου Ευθυμίου, που ησύχαζε στην περιοχή Ροβάν και αποφάσισε να τον επισκεφθεί. Με αδελφική αγάπη τον δέχτηκε ο Άγιος Ευθύμιος, γιατί συναντούσε ένα, από τους πιο φημισμένους, Αναχωρητές. Από τις συζητήσεις, που αντάλλαξαν φάνηκε, ότι ο Αναχωρητής Γεράσιμος πίστευε, ότι η ανθρώπινη φύση του Χριστού, είχε εντελώς απορροφηθεί, από τη Θεότητα. Ο Άγιος Ευθύμιος, είχε μεγαλύτερη εμπειρία στη σύλληψη των Θεολογικών Αληθειών και τον παρακάλεσε με αδελφικό τρόπο να προσέξει, για να μη γίνεται θύμα μιας πλάνης, η οποία τόσο πολύ τάραξε, την Εκκλησία. Ο Αναχωρητής Γεράσιμος με μεγάλη ταπεινοφροσύνη δέχτηκε την παρατήρηση και πείστηκε, ότι ο Άγιος Ευθύμιος, έχει απόλυτο δίκιο.
   Όταν γύρισε στην περιοχή του Ιορδάνη, συνεχίζει τον αγώνα του κατά του αιώνιου εχθρού, του διαβόλου, που με τη  Θεία Χάρη που κατείχε, τον έτρεψε σε φυγή, αρκετές φορές. Η φήμη του, άρχισε να διαδίδεται παντού και πολλοί έσπευσαν, να  του εμπιστευθούν, την σωτηρία της ψυχής τους. Για να έχει καλύτερα αποτελέσματα, ιδρύει Λαύρα αλλά και Κοινόβιο, που επάνδρωσαν μοναχοί και τα συντηρούσαν, με την εργασία τους. Μόλις τα δημιούργησε, έθεσε τους δικούς του νόμους και κανόνες, για τους οποίους, είχαν όλοι την υποχρέωση να τους σέβονται και να τους ακολουθούν. Εκείνοι που προσέρχονταν, τοποθετούνταν στο Κοινόβιο, που εφάρμοζαν αυστηρή άσκηση και όταν πετύχαιναν μεγαλύτερο βαθμό τελειότητας, μετακινούνταν σε ξεχωριστά κελιά, τις Λαύρες.
    Για τους Μοναχούς, που τοποθετούνταν σε ξεχωριστά κελιά, υπήρχαν αυστηρότεροι κανόνες, που έπρεπε να τηρούνται και να μην παραβιάζονται, από κανένα. Ο κάθε Μοναχός σε όλες τις μέρες τις βδομάδας, ήταν υποχρεωμένος να βρίσκεται στο κελί  του και να περνά με λίγο ψωμί και νερό. Κάθε δε Κυριακή, να δίδει το παρόν στην τέλεση της Θείας Λειτουργίας και στη συνέχεια να παρακάθονταν στην τράπεζα του Κοινοβίου, να τρώγει μαγειρεμένο φαγητό και να παίρνει μαζί του λίγο ψωμί και νερό, για τις ανάγκες της επόμενης βδομάδας. Όταν δε, για οποιοδήποτε λόγο έβγαινε κάποιος από το κελί του, έπρεπε να το αφήσει ανοιχτό. Μ’ αυτό τον τρόπο θα μπορούσε, όποιος ήθελε, να μπει και να πάρει, εκείνο που του χρειάζονταν, γιατί όλα τα είχαν κοινά. Στον εαυτό του δε, εφάρμοζε αυστηρότερους κανόνες, αφού όλες τις μέρες της Σαρακοστής, δεν έβαζε τίποτα στο στόμα του, πέρα από τη Θεία Κοινωνία.
   Όταν δε, κάποια στιγμή οι Αναχωρητές του ζήτησαν να τους επιτρέψει, να μπορούν να ζεσταίνουν νερό και να τρώνε μαγειρεμένο φαγητό, τους έδωσε την εξής απάντηση: « Αφού, επιθυμείτε να ζήσετε έτσι, το συμφέρον για σας θα ήταν, να διαμένετε στο Κοινόβιο, γιατί αυτό που θέλετε, δε θα  το επιτρέψω». Οι κάτοικοι της περιοχής, μόλις, πληροφορήθηκαν την απάντηση του Μεγάλου Αναχωρητή, άρχισαν να τους πηγαίνουν κάθε Σάββατο και Κυριακή, μαγειρεμένο φαγητό και τρόφιμα. Η άφιξη των κατοίκων, για το σκοπό αυτό, δυσαρεστούσε αρκετούς, από τους Αναχωρητές, γιατί πίστευαν, ότι η μητέρα της τέλειας σωφροσύνης, είναι η εγκράτεια. Ήξεραν, ότι μόνο έτσι, αντιμετωπίζονται οι πονηροί λογισμοί και απομακρύνονται. Αυτό εξ’ άλλου, είχαν διδαχθεί σωστά από τον Όσιο Γεράσιμο, που έγινε πρότυπο αρετής και αναδείχτηκε, Καθηγητής της ερήμου.
   Η προσφορά του στο Μοναχισμό, υπήρξε ανεκτίμητη και έφθασε στο τέλος της ζωής του, πλήρης ημερών, την 4η Μαρτίου του έτους 475 μ.Χ. Είναι δε, αξιοσημείωτο το γεγονός, ότι και σήμερα ακόμη αγνοείται το μέρος, όπου ετάφη ο Άγιος, όπως και κάθε λεπτομέρεια του Αγίου Του Λειψάνου. Ίσως, να επέλεξε αυτό τον τρόπο, γιατί ήθελε να αποφύγει τη δόξα των ανθρώπων και να κοιμηθεί σε ησυχία, όπως και όταν ζούσε.
   Το Άγιο Όνομά του, είναι  συνδεδεμένο στα αγιολογικά μνημεία της Εκκλησίας μας, με την εξημέρωση λιονταριού, που συχνά συναντούμε, σε πολλούς βίους Αγίων. Μ’ αυτό τον τρόπο θέλει να αποδείξει, ότι μπορεί κανείς, με την άκρα αρετή του να δαμάσει, όχι μόνο τον εαυτό του, αλλά και τα άγρια θηρία.

Απολυτίκιο του Αγίου:

Χριστώ εκ νεότητος ακολουθήσας πιστώς, ζωήν την ισάγγελον, επολιτεύσω σαφώς, Γεράσιμε Όσιε. Συ γαρ εν Ιορδάνου, διαλάμψας τη χώρα, θήρα καθυποτάσσεις, τη στερρά σου ασκήσει. Χριστός γαρ Ον εδόξασας, λαμπρώς σε εθαυμάστωσε.

Ακούστε το απολυτίκιο του Αγίου:

ΠΗΓΕΣ:

1. Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια.
2. Βίοι Αγίων « ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ», ο Άγιος Γεράσιμος, ο Ιορδανίτης.
3. Απολυτίκια Αγίων, Byzmusic.gr, π. Νικόδημος Καβαρνός.

Το βίο του Αγίου Γερασίμου, τον αφιερώνω:

Στην εγγονή μου Μαρκέλλα και στους γονείς της, με την ευχή, να προστατεύεται η ζωή τους, από τη Χάρη του Αγίου.

                                                              Σπήλι, Φεβρουάριος 2012.
                                                  Σταυριανάκης Κωνσταντίνος του Βασιλείου.
                                            Θεολόγος, πρώην Διευθυντής, Γενικού Λυκείου Σπηλίου.