Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ.

   Στις 20 Ιουλίου η Εκκλησία μας γιορτάζει  τον Προφήτη της Ηλία, που ήταν γιός του Σωδάκ και κατάγονταν από τη Γαλαάδ, που βρίσκονταν στην παραπέρα περιοχή του Ιορδάνη ποταμού. Είναι μια από τις μεγαλύτερες μορφές της Παλαιάς Διαθήκης. Την ημέρα δε που γεννήθηκε, ο πατέρας του είδε το εξής όραμα. Άνδρες λευκοντυμένοι τον φώναζαν Ηλία, από το Ηλί, που στα Εβραϊκά σημαίνει Θεός. Οι ίδιοι άνδρες τον σπαργάνωναν με φωτιά και του έδιναν να την φάει. Ο πατέρας του τρομαγμένος επισκέπτεται τους Ιερείς στα Ιεροσόλυμα και τους παρακάλεσε να του ερμηνεύσουν το όραμα. Εκείνοι με τη σειρά τους τον καθησύχασαν λέγοντάς του, ότι τα λόγια του παιδιού του θα είναι Φως και η ζωή του σύμφωνη με το θέλημα του Θεού. Έζησε ο Προφήτης περίπου το 816 π.Χ. όταν βασίλευε στη Σαμάρεια και στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ ο  ασεβής βασιλιάς Αχαάβ, που τον επισκέπτονταν τακτικά λέγοντάς του να επιστρέψει στην αληθινή πίστη. Μια δε από τις πολλές φορές που τον επισκέφτηκε του είπε, ότι ο αληθινός Θεός θα τον τιμωρήσει και δεν θα βρέξει να ποτίσει τη γη του παρά μόνο, όταν Του το ζητήσω Εγώ.
   Όταν πλησίαζε να τελειώσει η περίοδος της ανομβρίας, ο Προφήτης μετά από προσταγή του Θεού επισκέπτεται τον Αχαάβ στο όρος Καρμήλιο. Στο ίδιο σημείο παρουσιάστηκε και ο βασιλιάς συνοδευόμενος από τετρακόσιους ιερείς και από πλήθος λαού. Ο θαρραλέος Προφήτης βρήκε την ευκαιρία να τους ελέγξει για την πίστη τους. Τους ήλεγξε για το λόγο ότι εγκατέλειψαν « τον ζώντα και αληθινόν Θεόν» και « ηκολούθησαν οπίσω ειδώλων». Μάλιστα δε προκειμένου ο Προφήτης να τους αποδείξει ότι η πίστη τους ήταν ψεύτικη, γιατί πίστευαν στο ψεύτικο θεό Βάαλ, τους πρότεινε να προσφέρουν θυσία. Εκείνοι δέχτηκαν και κατασκεύασαν δυο θυσιαστήρια επάνω στα οποία τοποθέτησαν τα σφάγια. Η δέσμευση και για τις δυο πλευρές ήταν, η φωτιά να έλθει και να ανάψει από μόνη της μετά τις σχετικές προσευχές και παρακλήσεις, προκειμένου έτσι να αποδειχτεί, ποιος θεός είναι ο αληθινός.
   Οι ιερείς και ο λαός του βασιλιά ήταν οι πρώτοι, που έπρεπε να δοκιμάσουν την πίστη τους. Όλη τη μέρα παρακαλούσαν να  «ρίψη το πύρ» ο ψεύτικος θεός Βάαλ, αλλά κείνος κοιμόταν, όπως ειρωνικά τους έλεγε ο προφήτης. Σε λίγο ήρθε και η δική Του σειρά να δοκιμάσει. Έδωσε μάλιστα εντολή να καταβρέξουν με όσο γίνεται περισσότερο νερό τα ξύλα, σχηματίζοντας έτσι μια μικρή λίμνη  από νερό. Στη συνέχεια ο Προφήτης έστρεψε την καρδιά Του στον Παντοδύναμο Θεό και είπε:  Επάκουσον μου Κύριε, επάκουσον μου σήμερον εν πυρί, και γνώτωσαν πας ο λαός ούτος, ότι σύ ει Κύριος ο Θεός Ισραήλ και εγώ δούλος σου και δια σε πεποίηκα τα έργα ταύτα. Αμέσως « έπεσε πυρ» από τον ουρανό και κατέκαψε όχι μόνο τα σφάγια, αλλά και τις πέτρες του θυσιαστηρίου και το χώμα. Το αποτέλεσμα ήταν  να μείνει εμβρόντητος ο ψυχρός θεατής  Αχαάβ  και η σύζυγός του Ιεζάβελ. Ο λαός άρχισε να φωνάζει « αληθώς Κύριος ο Θεός, αυτός ο Θεός» και παρέλαβαν αμέσως τους 450 ιερείς των ειδώλων και τους έσυραν στο χείμαρρο Κισσών και εκεί τους φόνευσαν. Αμέσως μετά έπεσε και καταρρακτώδης  βροχή με την προσευχή και πάλι του Προφήτη.  Η Ιεζάβελ «εχολώθη» πού έχασε τους συνηγόρους της ιερείς των ειδώλων και απείλησε τον Προφήτη ότι θα τον σκοτώσει.  Ο Προφήτης έφυγε  και ακολούθησε το δρόμο που πηγαίνει στη Δαμασκό, μετά από προσταγή του Θεού. Εκεί βρήκε τον Ελισσαίο πού καλλιεργούσε το χωράφι του και τον πήρε μαθητή Του για να τον αντικαταστήσει αργότερα στο προφητικό Του έργο.

   Την ίδια εποχή ζούσε στη Σαμάρεια ο Ναβουθαί, που διατηρούσε από πατρική κληρονομιά ένα αμπέλι δίπλα από  τα κτήματα του Αχαάβ. Ήθελε με κάθε τρόπο να το κάνει δικό του και του ζήτησε να του το πληρώσει προκειμένου να το αποκτήσει. Εκείνος, όπως ήταν φυσικό αρνήθηκε να το πουλήσει και αυτή του η άρνηση εξόργισε τον Αχαάβ και τη σύζυγό του Ιεζάβελ. Μάλιστα η πανούργα Ιεζάβελ όπως ήταν, σοφίστηκε τρόπους απόκτησης, χωρίς καν να το πληρώσουν. Ξεσήκωσε όλους εκείνους που είχαν διαφορές με τον άτυχο Ναβουθαί γράφοντάς τους επιστολές να ψευδομαρτυρήσουν, ότι δήθεν τον άκουσαν, ότι έβρισε το Θεό και το βασιλιά. Η ποινή που του επέβαλαν ήταν ο λιθοβολισμός. Η κληρονομιά του έτσι,  έμεινε έρημη και έτοιμη να καταπατηθεί από τον Αχαάβ. Όταν δε τις αμέσως επόμενες μέρες πήγε να επισκεφτεί και να καμαρώσει το αιματοβαμμένο   αμπέλι τον συνάντησε ο Προφήτης, που του μετέφερε το σκληρό μήνυμα από το Θεό. « Στον ίδιο τόπο που χύθηκε το αθώο αίμα του Ναβουθαί, θα χυθεί και το δικό σου, καθώς και της συζύγου σου Ιεζάβελ». Ο Αχαάβ μόλις άκουσε αυτά  τα λόγια από τον Προφήτη, έκλαψε πικρά και μετανόησε.
   Μετά το θάνατο του Αχαάβ, βασίλευσε στη Σαμάρεια ο γιός του Οχοζίας, που ήταν άπιστος και προσκυνούσε τα είδωλα. Τον Οχοζία διαδέχτηκε στο θρόνο ο αδελφός του Ιωράμ, που επί των ημερών του ο Θεός θέλησε να πάρει τον Προφήτη, από την πρόσκαιρη και προσωρινή ζωή. Προκειμένου να γίνει το θέλημα του Θεού, ο Προφήτης πήρε μαζί του το μαθητή του Ελισσαίο και έφθασαν σε κάποιο τόπο, που ονομάζονταν Γάλγαλα. Στη συνέχεια έφθασαν στη Βαιθήλ, όπου οι κάτοικοί της ήταν παιδιά των Προφητών και κατά συνέπεια γνώριζαν, ότι η Μεγάλη στιγμή για τον Προφήτη πλησιάζει. Φεύγουν και πηγαίνουν στην Ιεριχώ και από εκεί στον Ιορδάνη ποταμό, όπου φθάνοντας βγάζει τη μυλωτή του ο Προφήτης και χτυπά τον ποταμό προκειμένου να ανοίξει, για  να γίνει δρόμος να περάσουν.
   Ενώ δε μαζί προχωρούσαν και συζητούσαν, ξαφνικά κάτι σαν αστραπή φάνηκε και έγινε μεγάλος ανεμοστρόβιλος. Πύρινο άρμα με πύρινα άλογα παρουσιάστηκε και παρέλαβε τον προφήτη ζωντανό στους Ουρανούς, από όπου έριξε τη μηλωτή του, την κάπα του δηλαδή, στο μαθητή του τον Ελισσαίο και έτσι τον αφήκε διάδοχο Του στη γη.
   Ο Προφήτης Ηλίας είναι μια μεγάλη και ξεχωριστή μορφή της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι ο Άγιος των κορυφών και των βουνών. Είναι ο κυρίαρχος της βροχής και των βροντών, της αστραπής  και των κεραυνών. Η ημέρα δε τις γιορτής Του, είναι από τις μεγαλύτερες γιορτές του Ιουλίου. Στον τόπο μας πολλές βουνοκορφές στολίζονται με το εκκλησάκι Του, που φέρουν το όνομά Του, « Ψηλά στον Άϊ- Λιά», « Στην κορυφή του Άϊ- Λιά». Επίσης από τον αγροτικό πληθυσμό πιστεύεται, ότι την ημέρα της γιορτής Του, ανεβαίνει στους καρπούς της ελιάς το πρώτο λάδι, « Σήμερα του Άϊ Λιά, βγαίνει το λάδι στην ελιά».

Απολυτίκιο του Αγίου:

Ο ένσαρκος άγγελος, των προφητών η κρηπίς, ο δεύτερος πρόδρομος, της παρουσίας Χριστού, Ηλίας ο ένδοξος, άνωθεν καταπέμψας Ελισσαίω την χάριν, νόσους αποδιώκει, και λεπρούς καθαρίζει, διό και τοις τιμώσιν αυτόν, βρύει ιάματα.

Ακούστε το απολυτίκιο του Αγίου:

ΠΗΓΕΣ:

1). Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια.
2). Εκδόσεις « Ορθόδοξου Τύπου».
3). Εκδόσεις « Απόστολος Βαρνάβας.
4). Νικοδήμου Παυλόπουλου, Καθηγουμένου Ι.Μ. Αγίου Ιγνατίου, Λειμώνος Λέσβου.
5). Απολυτίκια Αγίων Byzmusic.gr , π. Νικόδημος Καβαρνός.

Το Βίο του Προφήτη Ηλία τον αφιερώνω:

1). Σε όσους φέρουν βαπτιστικά το όνομα του Προφήτη Ηλία, να προστατεύονται στη ζωή τους από τη Χάρη του Αγίου.
2). Στην εγγονή μου Μαρκέλλα με την ευχή να γνωρίζει στη ζωή της πλούσια της Χάρη του Αγίου, μαζί με τους γονείς της.

                                                                     Σπήλι, Νοέμβριος  2010.
                                                          Σταυριανάκης Κων/ντίνος του Βασιλείου.
                                                Θεολόγος, πρώην Διευθυντής Γενικού Λυκείου Σπηλίου.